بره موم یکی از تولیدات طبیعی کلنی زنبورعسل است که منشا صمغ و رزین های گیاهی داشته و به عنوان یک آنتی بیوتیک طبیعی شناخته می شود. بره موم به عنوان یکی از فرآورده های دارویی ارزشمند در سال های اخیر مورد توجه محققین حوزه های مختلف قرار گرفته است و استفاده آن به طور وسیع در فرآورده های غذایی، دارویی، آرایشی و بهداشتی توسعه یافته است. بره‌موم ترکیبات شیمیایی پیچیده ای دارد و رنگ آن از بسته به منشا گیاهی می تواند سبز، قرمز، قهوه ای تیره و یا ترکیبی از این رنگ ها باشد. بره موم خام و تازه معطر است و بوی بسیار نافذی دارد. در هنگام مزه کردن طعم تلخی دارد که البته زننده نیست و همچون آدامس در دهان چسبنده است و در صورتی که به مدت چند دقیقه آن را بجویید بی حسی دهان و لثه ها را در پی دارد.
موارد مصرف:
در حال حاضر بره‌موم به‌عنوان یک داروی با ارزش طبیعی، دارای مزیت‌های فراوان و اثرات جانبی کم، یک ماده افزودنی به داروها و نگهدارنده غذا برای پیشگیری از بیماری و حفظ سلامت انسان، مصارف زیادی دارد. از مهم‌ترین اثرات دارویی و درمانی اثبات شده بره‌موم می‌توان به اثرات آنتی‌بیوتیکی، آنتی‌اکسیدانی و ضدالتهابی، درمان مشکلات دهان و دندان، درمان زخم‌های سطحی و سوختگی‌ها، ضدعفونی کنندگی، ضد درد، کاهش اثرات مخرب در افراد تحت درمان در مرحله شیمی درمانی، اثرات ضدویروسی و درمان بیماری‌های ویروسی از جمله تبخال و آنفولانزا و افزایش سیستم ایمنی بدن اشاره نمود.
نحوه مصرف:
استفاده به صورت خام، عصاره آبی و الکلی و یا مخلوط با عسل از شیوه های مرسوم مصرف بره موم هستند. در روش بره موم خام؛ 3 تا 5 گرم (به اندازه یک نخود ) قبل و یا بعد از غذا مصرف می‌شود. بره موم خام را می توان به صورت جویدنی نیز مصرف کرد البته توجه داشته باشید در این حالت بره موم به جهت چسبناک بودن به دندان و لثه ها می چسبند. بره موم خام را می توان به صورت پودر شده در داخل شیر و یا آب ولرم و حتی شربت عسل مخلوط کرد. در این روش یک قاشق چای خوری پودر بره موم (در حدود 7 گرم) در داخل آب ولرم به خوبی حل شده و قبل از غذا نوشیده می‌شود. به‌طورکلی مصرف بره‌موم خام توصیه نمی‌شود بلکه استفاده از عصاره آبی و یا عصاره الکلی که در برخی از فروشگاه‌ها عرضه می‌شود انتخاب بهتری است. استفاده از ترکیب عسل و عصاره بره موم یکی از روش های متداول مصرف بره موم است که قابل توصیه است.
موارد منع مصرف:
استفاده داخلی بره موم و یا سطحی بر روی پوست برای اکثر افراد هیچ مشکلی ایجاد نمی کند اما بایستی افرادی که به محصولات زنبورعسل از جمله مصرف گرده گل و یا نیش زنبورعسل حساسیت دارند در مصرف بره موم احتیاط نمایند. و در صورت حساسیت احتمال ایجاد حساسیت در دهان و زخم های دهان وجود دارد.
اطلاعات دقیق و کافی در مورد بی خطر بودن بره موم در دوران بارداری و شیردهی وجود ندارد در نتیجه از مصرف بره موم در این دوران خودداری شود.
در بیماری های آلرژیک همچون آسم بهتر است بره موم مصرف نشود.
در صورت عمل جراحی حداقل دو هفته قبل و بعد از عمل جراحی از مصرف بره موم خودداری شود.
